Aktualności

DIAGNOZA ADHD DZIECI I DOROSŁYCH W NASZYM CENTRUM

️impulsywne

️zdaje się być niecierpliwe i niespokojne

️łatwo się rozprasza i traci koncentrację

️jest wciąż w stanie tzw. gorączkowego pobudzenia

️biega lub chodzi tam i z powrotem bez celu

️rzadko potrafi usiedzieć spokojnie na miejscu

️jest nieuważne

️często zdaje się nie słuchać tego co się do niego mówi

️często nie wypełnia poleceń rodziców i nauczycieli (wydaje się, że ich nie rozumie)

️często nie kończy rozpoczętego zadania lub zabawy

️popełnia błędy wynikające z nieuwagi

 ️nie potrafi się spokojnie bawić

️często nie potrafi czekać na swoją kolej w grupie

️często wtrąca się lub rozmawia na zajęciach

️często dostaje nagany lub kary za „złe zachowanie” w szkole

️ma problem z ładnym pisaniem

️przeszkadza innym dzieciom podczas zabawy

️ma problemy z nawiązywaniem i utrzymywaniem przyjaźni

️często gubi i zapomina rzeczy

️często psuje różne przedmioty

️często spada z roweru/skutera itp.

️uczestniczy w niebezpiecznych zabawach, nie wykazując przy tym lęku

 Diagnoza ADHD jest niezbędna przed konsultacją z psychiatrą z uwagi na rzetelne badania poparte odpowiednimi testami oraz obserwacją przeprowadzoną przez specjalistów.

 Zostaje ustalony plan wsparcia, który może obejmować terapię psychologiczną, pedagogiczną, logopedyczną, integrację sensoryczną czy też zalecenia do dalszych konsultacji np. celem wsparcia farmakologicznego lub zmiany stylu życia.

Trafnie postawiona diagnoza ADHD może znacząco ułatwić życie osoby, która doświadcza tego zaburzenia. W przypadku dzieci i młodzieży może nawet zdeterminować cały ich późniejszy rozwój oraz to w jaki sposób będą funkcjonować w dorosłym życiu.

Zapraszamy do zapisów na diagnozę ADHD dzieci i dorosłych 

Fobia szkolna – Jak pomóc dziecku, które nie chce chodzić do szkoły?

Szkoła nie ominie żadnego dziecka. Przedszkole, szkoła podstawowa, szkoła średnia – to normalne etapy rozwoju dziecka i coś z czym musi się zmierzyć. Duża część dzieci lubi chodzić do szkoły, spędzać czas z przyjaciółmi, rozwijać zainteresowania, uczyć się. Są też dzieci, które nie lubią się uczyć, nie interesuje ich życie szkolne, ale ogólnie jakoś sobie radzą z pomocą zachęty i pomocy w nauce.

Zwróćmy jednak uwagę  na dzieci, które są przerażone szkołą, na samą myśl o tym, że mają tam iść i spędzać wiele godzin doprowadza je do wielu problemów zdrowotnych. Kiedy dziecko mówi, że nie da rady wstać rano z łóżka na samą myśl o pójściu do szkoły, kiedy jest mu niedobrze, boli brzuch lub głowa. Wszyscy znamy te powiedzenie „paluszek i główka to szkolna wymówka”, nie jest to jednak takie oczywiste i  warto się temu przyjrzeć, ponieważ mogą to być początki zaburzeń lekowych, które w konsekwencji mogą doprowadzić do pogłębionej fobii społecznej. Nieprzepracowany lęk przed szkołą może w dorosłym życiu zmienić się w lęk przed pracą, gdzie przerażenie budzi nie tylko sama praca, lecz także wszelkie sytuacje wymagające kontaktów z ludźmi. Czym jest więc fobia szkolna, jak wygląda w rzeczywistości, z jakimi problemami mierzą się uczniowie?

Charakterystyczne, lękowe objawy nastolatków są często bagatelizowane przez otoczenie. Co robimy? Oceniamy: na pewno wymyśla, przesadza, kłamie… Dla dorosłych lęk związany ze szkołą bywa niezrozumiały. Już dawno zapomnieliśmy swój dawny ból brzucha przed trudną klasówką czy poczucie niepokoju, że zostanie się wyśmianym na forum klasy. Postarajmy się wrócić na chwilę do dawnych, własnych wspomnień aby zrozumieć młode pokolenie. Rodzice, jak i nauczyciele muszą zrozumieć, że lęk szkolny to nie wytłumaczenie dla lenistwa, ale realny problem, z którym młody człowiek ma prawo sobie nie radzić.

Fobia szkolna to forma fobii społecznej, której charakterystyczną cechą jest silny lęk przeżywany w kontaktach z innymi. Osoby, zmagające się z różnymi lękami mówią o poczuciu bezsilności, ogromnym napięciu i atakach paniki, która towarzyszy im w zetknięciu ze źródłem lęku. Dla uczniów takim miejscem może być szkoła. To w jej kontekście mogą czuć paraliżujący lęk i kompletną niemoc w spełnieniu codziennych, zwykłych zadań czy dbaniu o zadowalające wyniki w nauce.

CZY TO ZAWSZE FOBIA SZKOLNA?

Nie zawsze niechęć do chodzenia do szkoły może wiązać się z fobią szkolną. Jednak żadnych problemów dziecka nie można lekceważyć. Jeśli Twoje dziecko wcześniej chętnie chodziło do szkoły, a od pewnego czasu szuka wymówek i możliwości do tego, by pozostać w domu – zainteresuj się.  Być może ma problemy, które wymagają rozwiązania. Pogorszyły się jego wyniki w nauce przez duże zaległości, poczuło się ośmieszone lub stało się coś złego w grupie rówieśniczej, z czym dziecko nie może sobie poradzić.

Niechęć do chodzenia do szkoły może być też objawem: depresji, zaburzeń integracji sensorycznej, autyzmu, zespołu Aspergera, zaburzeń psychotycznych, dysfunkcji procesów poznawczych.

Te wszystkie problemy są bardzo poważnie i nie należy ich lekceważyć. Wymagają one odpowiedniego, indywidualnego podejścia, właściwej diagnozy oraz opracowania procesu leczenia i terapii.

OBJAWY FOBII SZKOLNEJ

Fobia szkolna jest fobią specyficzną. To znaczy, że lęk dochodzi do głosu w momencie, w którym dziecko musi iść do szkoły. Zdarza się też, że lęk przed szkołą zaczyna się u dziecka w niedzielę, bo jest zestresowane i przerażone samą wizją nadejścia poniedziałku i koniecznością pójścia do szkoły. Dlatego już w niedzielę może skarżyć się na rozmaite dolegliwości, byle tylko nie musieć iść do szkoły następnego dnia. Najczęściej występujące objawy to: bezsenność, koszmary senne, ataki paniki, bóle i zawroty głowy, bóle brzucha, nudności, biegunki, duszności, omdlenia, brak motywacji do działania, roztrzęsienie, gorączka, brak apetytu lub nadmierny apetyt tzw. zajadanie stresu.

Objawy somatyczne mogą być bardzo poważne i nasilone. Jednak fobia szkolna to coś więcej niż tego typu objawy. Choć i one są już bardzo poważne. Dziecko dotknięte fobią szkolną może się izolować w szkole, nie umieć nawiązać kontaktów z innymi uczniami, nie umieć poprowadzić rozmowy.

Zdarza się, że takie dziecko zostaje klasowym kozłem ofiarnym, co jeszcze bardziej sprawia, że zamyka się w sobie i cierpi coraz mocniej.

KONSEKWENCJE FOBII SZKOLNEJ

Fobia szkolna to bardzo poważny problem. Lekceważenie go może zaważyć na całym przyszłym życiu dziecka. A nieprzepracowane traumy z okresu dzieciństwa, z czasów szkolnych, mogą być dla niego ogromnym obciążeniem w dorosłym życiu.

Dziecko dotknięte fobią szkolną może wejść w schemat kozła ofiarnego, idealnej ofiary dla rówieśników. Zmaga się z poczuciem winy i wstydu, a także niską samooceną. Nie potrafi nawiązywać kontaktów z rówieśnikami, izoluje się od świata i cierpi z powodu osamotnienia, które coraz bardziej się nasila.

Dziecko z fobią społeczną może rozwinąć też inne problemy psychiczne. Depresja, zaburzenia odżywiania, inne zaburzenia lękowe – lista potencjalnych problemów jest naprawdę bardzo duża. Obniżona samoocena, brak asertywności, nadmierne wycofanie lub też nadmierna agresja jako mechanizm obronny.

Osoby, które w czasach szkolnych musiały się zmagać z fobią szkolną i nie uzyskały tak potrzebnej pomocy mogą też mieć problemy z zaufaniem innym ludziom, otwartym mówieniu o swoich emocjach i potrzebach, a także zbudowaniu zdrowych relacji z innymi.

LECZENIE FOBII SZKOLNEJ

Leczenie fobii szkolnej obejmuje zazwyczaj psychoterapię, której celem jest poznanie i zmiana błędnych myśli i osądów pacjenta, a także jego zachowań i reakcji. W terapii stosuje się także techniki relaksacyjne, ćwiczenia oddechowe, wizualizacje relaksacyjne.

Terapia fobii szkolnej powinna zawsze uwzględniać dziecko, rodzinę i szkołę, nieraz wdraża się terapię systemową całej rodziny. Najważniejsza jest rola rodziny, jednak nie można też lekceważyć współpracy i pomocy ze strony szkoły. Warto porozmawiać i uwrażliwić nauczycieli na problemy dziecka. Odbudowana pewność siebie może zostać zachwiana przez chorobę lub inne trudności, dlatego dobrze jest, gdy rodzina i szkoła są w stanie zapewnić dziecku stałe wsparcie. Nawet po zakończeniu terapii warto, by dziecko miało z kim porozmawiać o swoich zmartwieniach.

Zdarza się też, że w przypadku dziecka, u którego objawy fobii szkolnej są bardzo mocno nasilone, wskazana jest wizyta u lekarza psychiatry, który dostosuje odpowiednią farmakoterapię. Ma ona na celu pomóc wyciszyć objawy do poziomu, w którym będzie możliwe podjęcie terapii.

JAK POMÓC DZIECKU JAKO RODZIC?

Jako rodzic też możesz pomóc dziecku, oczywiście we współpracy ze szkołą, psychologiem lub psychoterapeutą. Pamiętaj, że Twoje dziecko liczy na Ciebie i na to, że udzielisz mu pomocy.

Przede wszystkim zrób wszystko, aby dziecko nie czuło się gorsze i tak  zmaga się już z wieloma problemami i silnym napięciem. Dużo rozmawiaj z dzieckiem i tłumacz. Oczywiście, szkoła jest bardzo ważna, ale nie najważniejsza. Nie przerzucajmy swoich ambicji na dzieci. Nie musi ciągle przynosić najwyższych ocen i we wszystkim być najlepsze. Ważne jest to, by znalazło swoją pasję i rozwijało swoje zainteresowania.

Bardzo ważna jest nauka umiejętności społecznych. Nie trzymaj dziecka pod kloszem, nie wyręczaj we wszystkim. Ucz witania się z innymi ludźmi, prowadzenia rozmowy i zachowania w określonych miejscach i sytuacjach.  Umiejętności społeczne warto  ćwiczyć wspólnie w domu lub w innym miejscu, w którym dziecko czuje się swobodnie i bezpiecznie. Jeżeli to nie wystarcza zapisz dziecko na zajęcia Treningu Umiejętności Społecznych, gdzie w małych grupach będzie w stanie przećwiczyć sytuacje społeczne, które sprawiają największe trudności. Celem zajęć TUS jest rozwijanie kompetencji społecznych. Trening Umiejętności Społecznych to jedna z najskuteczniejszych terapii wspierających rozwój, łagodzących lub zapobiegających problemom emocjonalnym.

Umiejętności społeczne mogą wydawać  się czymś naturalnym, ale przecież nikt się z nimi nie rodzi. To niezwykle ważne, by dziecko miało świadomość faktu, że nie musi być od razu mistrzem umiejętności społecznych, bo nikt nim nie jest. Wszystko można wyćwiczyć.

Zdrowie z głowy czyli zdrowie psychiczne podstawą funkcjonowania człowieka

W naszym życiu prawdopodobnie wszyscy doświadczymy jakiejś formy pogorszenia stanu zdrowia psychicznego, ale dla wielu z nas jest to jedynie przejściowy etap. Zdarzenia te mogą jednak mieć głęboki i trwały wpływ na nasze samopoczucie, zdolność do budowania i utrzymywania relacji oraz prowadzenia produktywnego życia.

Wpływ ten zaczyna się jeszcze we wczesnych latach i utrzymuje się przez całe życie, a badania pokazują, że dzieci i nastolatki o słabym zdrowiu psychicznym prawdopodobnie będą gorzej radzić sobie w szkole i będą miały mniejsze szanse zatrudnienia. Z kolei, osoby dorosłe stają się mniej wydajne w pracy i są bardziej narażone na problemy w związkach, podczas gdy osoby starsze są bardziej podatne na izolację, gdy doświadczają złego stanu zdrowia psychicznego.

Istotne powody, dla których należy walczyć ze stygmatyzacją zdrowia psychicznego i poprawiać świadczenie usług, wykraczają poza wszelkie granice wiekowe, płciowe, społeczno-ekonomiczne i geograficzne.

Zdrowie to czynnik ważny jak nie najważniejszy w życiu każdego z nas. Właściwie to ono warunkuje wszystkie pozostałe sprawy, gdyż zaniedbane, może spowodować poważne problemy. Zwykle, jeśli mówi się potocznie o zdrowiu, ma się na myśli raczej zdrowie fizyczne. Równie ważne, a może nawet ważniejsze okazuje się jednak zdrowie psychiczne. Zdrowie psychiczne i fizyczne są ważnym elementem naszego życia i jedno może mieć szkodliwy lub pozytywny wpływ na drugie. Dlatego ważna jest nie tylko kondycja fizyczna – dieta, karnety na siłownię, treningi, ale również kondycja psychiczna – samoświadomość, relacje społeczne, komfort psychiczny.

Problemy dotyczące zdrowia psychicznego są złożone, a wpływ na nie mają takie czynniki jak rodzina, zatrudnienie, ubóstwo, dyskryminacja i utrudniony dostęp do opieki zdrowotnej.

W czasach niepewności i pełnych przeciwności losu postawienie zdrowia psychicznego na pierwszym miejscu może wydawać się trudne, ale nie niemożliwe. Jednak zadbanie o siebie wraz ze świadomą pomocą może pomóc znaleźć siłę aby radzić sobie z otaczającymi nas okolicznościami i finalnie stawić im czoła bez ponoszenia ciągłych strat.

Już nie tylko zdrowie fizyczne, ale i psychiczne jest modnym tematem w social-mediach. Wydawanie książek psychologicznych, zachęcanie do nieustannego rozwoju i poszukiwania szczęścia oraz pozytywne i poniekąd filozoficzne myśli na temat człowieczeństwa każdego dnia królują na tablicy Facebooka czy Instagrama. My to lubimy! Od początku naszej działalności staramy się podnosić jakość życia wspieranych klientów. Porady naszych Specjalistów  niejednokrotnie wzmacniały zdrowie psychiczne osób goszczących w naszym Centrum. Dzisiejsze realia – choć zabiegane, szare i wymagające – coraz częściej propagują razem z nami zdrowy styl życia i umiejętność powiedzenia sobie „stop”. Większa świadomość i gotowość do mówienia o zdrowiu psychicznym zapoczątkowały nową erę zrozumienia i akceptacji oraz przełamały niektóre przejawy społecznej stygmatyzacji, jednak przed nami jeszcze wiele wyzwań. My wierzymy, że nasze starania nie idą na marne.